Сегиз шериктен турган биздин экспедиция ишемби күнү башталды. Төрт Тарахумаранын жардамы менен, биз эки салды жана керектүү шаймандарды жүктөп, тар жолдор менен кийинки шаарга, портер досторубуз бизди ээрчитип барчу жерге бардык, анткени ал жакта бизге жырткычтар жана бизге жардам бере турган адамдар көп болот. биздин укмуштуу окуяны улантуу.
Сегиз шериктен турган биздин экспедиция ишемби күнү башталды. Төрт Тарахумаранын жардамы менен, биз эки салды жана керектүү шаймандарды жүктөп, тар жолдор менен кийинки шаарга, портер досторубуз бизди ээрчитип барчу жерге бардык, анткени ал жакта бизге жырткычтар жана бизге жардам бере турган адамдар көп болот. биздин укмуштуу окуяны улантуу.
Жол сонун болчу; адегенде өсүмдүктөр токойлуу болгон, бирок ылдый түшкөндө ландшафт кургак болуп калды. Бир нече саат жүрүп, биз басып өткөн чексиз каньондорго суктанып, жалгыз үй болуп калган шаарчага келдик. Ал жерде Грутенцио аттуу боорукер адам бизге ширелүү жана сергитүүчү апельсиндерди сунуш кылды жана ал бизге түшүүнү улантууга жардам берүү үчүн эки кубаттагыч жана эки буррито алды. Тоолорду аралап өткөн жолдорду өйдө-ылдый улантып, убакытты жоготуп, түндө куладык. Толгон ай адырлардын ортосунда пайда болуп, бизди ушунчалык күч менен жаркыратты, ушундан улам биздин көлөкөбүз узарып, биз таштап кеткен жолдо чоң так түшүрдү. Баарыбыздан баш тартканыбызда, тыкыр жолдо түнөп калууну чечкенибизде, дарыянын жакындыгын жарыялаган укмуштуу үнү бизди таң калтырды. Бирок, биз дагы деле бир сааттан ашык Уриканын жээгине жеткенче жөө бастык. Келгенден кийин бутубузду муздак кумга малып, жакшы кечки тамакты даярдап, тынч уктайбыз.
Күн эртең мененки жылуу күндүн нурлары менен келип, жакынкы беш күн ичинде сүзүп бара турган дарыя сууларынын тунуктугун ачып берди. Даамдуу эртең мененки тамак менен ойгонуп, эки окту таңгактап, үйлөтүп, даярданып жатабыз. Топтун толкундануусу жугуштуу болду. Мен бир аз толкундандым, анткени бул менин биринчи түшүшүм болчу, бирок бизди эмне күтүп жаткандыгын билүү каалоосу менин коркуу сезимимди жеңип кетти.
Дарыя сууну көп көтөрбөйт, андыктан айрым участоктордо салдарды түшүрүп, сүйрөп барууга туура келген, бирок зор күч-аракеттерге карабастан, биз баарыбызды кызыктырган бул жердин ар бир көз ирмеминен ырахат алдык. Зымырыттай жашыл суу жана дарыянын жээгинде турган кызыл түстөгү килейген дубалдар асмандын көгүлтүрүнө карама-каршы келип турду. Өзүмдү ошол укмуштуу жана таасирдүү жаратылыштын жанында кичинекей сездим.
Алгачкы рапиддердин бирине барганда, экспедиция жол көрсөтөт. Вальдемар Франко жана Альфонсо де ла Паррра бизге салдарды маневрлөөгө багыт беришти. Бийиктикке кулап түшкөн суунун катуу ызы-чуусу мени титиретти, бирок биз кайык менен сүзүп жүрө бердик. Байкабай, сал таш менен кагылышып, агым бизди ылдый сүйрөп бара жатканда бурула баштадык. Рапидге аркабыздан кирдик, кыйкырыктар угулуп, жалпы команда сууга кулап түштү. Чөгүп кеткенден кийин экөөбүз көрүшүп, толкунданган күлкүбүздү баса албай калдык. Биз салга түшүп, биздин адреналин бир аз төмөндөгөнгө чейин эмне болгонун талкуулоону токтоткон жокпуз.
Беш саат бою сүзүп жүрүп, сезимдерибиздин сонун учурларын өткөрдүк, ачкачылыкты өлтүрүү үчүн дарыянын жээгине токтодук. Биз "улуу" банкетибизди алып чыктык: бир ууч кургатылган мөмө-жемиш жана жарым кубаттуу тилке (биз эңсегенибизден улам) жана Урик дарыясынын болжолдонбогон сууларында жүрүүнү улантуу үчүн бир саатка эс алдык. Түшкү саат алтыда конууга, жакшы кечки тамакты жасап, жылдыздуу асман астында уктай турганга ыңгайлуу жер издей баштадык.
Гастролдун үчүнчү күнүндө гана тоолор ачылып, биз экспедицияга кирбеген биринчи адамды көрдүк: Тарахумара аттуу Дон Жаспиано бизге Урики шаарына жетүүгө дагы эки күн калганын маалымдады, ал жакта Сапарды аяктоону пландап жатканбыз. Дон Жаспиано бизди үйүнө жаңы жасалган төө буурчакты жана тортилланы жегенге чакырды жана, албетте, ушунча убакыттан кийин кургатылган тамактарыбызды (тез даярдалган шорполор жана овсянка) сынап көргөндөн кийин, биз даамдуу буурчакка өзгөчө кубаныч менен кирдик, канчалык өкүнгөнүбүз менен. кечинде бердик!
Сапардын бешинчи күнү Гуадалупе Коронадо шаарына келип, кичинекей жээкте токтоп калдык. Лагерди орноткон жерден бир нече метр алыстыкта Дон Роберто Портильо Гамбоанын үй-бүлөсү жашаган. Биздин бактыбыз үчүн ыйык жума майрамы башталган жана бүткүл шаар сыйынып, бийлеп, ырдап, ишенимин көрсөткөн ыйык бейшемби болду. Дона Джулия де Портильо Гамбоа жана анын балдары бизди конокко чакырышты жана чарчап-чаалыкканына карабастан, биз бул кызыктуу салтанатты өткөрүп жибере албадык. Биз барганда кече башталган болчу. Олуяларды ийиндерине көтөрүп, бир тараптан экинчи тарапка чуркап өткөн адамдардын көлөкөлөрүнүн бардыгын байкап, күтүлбөгөн жана чачырап кеткен кыйкырыктарды, тынымсыз добулбастарды жана муң-зарларды угуп, мен башка убакка көчүп кеттим. Ушул доордогу ушундай чоңдуктагы салтанатка күбө болуу укмуштуу жана сыйкырдуу болду. Миң түстөгү узун юбка кийген Тарахумара аялдарынын арасында болуп, белине белине байланган ак түстөгү эркектер Гуадалупа Коронадонун эли биз менен бөлүшкөн башка мезгилге жана мейкиндикке жеткирилген.
Таңга маал шаймандарыбызды жыйып, эркектер Урикеге баруу үчүн жер үстүнөн унаа издеп жатышканда, Элиса экөөбүз Портильо Гамбоанын үй-бүлөсүнө конокко бардык. Биз алар менен эртең мененки тамакты жаңы сүт кошулган кофе, үйдө жасалган жылуу нан менен жедик, албетте, алар тортилла кошулган даамдуу төө буурчакты сагынышкан жок. Дона Джулия бизге Пасха майрамына даярдалган күрөң шекер, алма кыямы, жер жаңгак, плантан, жаңгак, мейиз жана нан сыяктуу ар кандай ингредиенттерден турган даамдуу десерт, кичинекей капиротада берди; Бүт үй-бүлөнү сүрөткө тартып, коштоштук.
Дарыядан чыгып, техниканы жүк ташуучу унаага жүктөп, короз кыйкырганга жетпей Урикеге жеттик. Шаардагы жалгыз көчөдөн өтүп, тамактанып, коно турган жер издейбиз. Кызыгы, коңшу шаарларда майрамдалгандыктан жана Урике аянтында даярдалган улуу "бийден" улам орун жок болчу. Түшкү тамактан кийин алар бизге "Эл Гринго" өзүнүн бакчасын лагердин ижарасына бергендигин билдиришти, ошондуктан биз аны көрүүгө бардык жана үч песо үчүн узак жайыттардын жана башка өсүмдүктөрдүн түрлөрүнүн арасына чатырларды тигип алдык. Чарчоо бизди узак уктатууга мажбур кылды, ойгонгондо караңгы болду. "Көчөдөн" жөө бастык, Урик эл отурукташып калыптыр. Жүгөрүнүн дүкөндөрү, валентина соусу бар картөшкө, үйдө жасалган балмуздак, бардык жерде балдар жана чакан көчөдөн экинчи тарапка өткөн жүк ташуучу унаалар "роль" берген ар кандай курактагы адамдарды көтөрүп-ылдый түшүрүштү. Биз бат эле отурукташып калдык, достук мамиледеги адамдар менен жолугушуп, нортеньяларды бийлеп, аймакка мүнөздүү ачытылган жүгөрү ликвири болгон тесгуино ичтик.
Эртеси эртең мененки саат жетиде, Бахучивого алып бара турган фургон бизден өтүп, Чиуауа-Тынч океан поездине кетмекчибиз.
Түштөн кийин Крилге келүү үчүн тоолордун жүрөгүнөн кетебиз. Алты күндөн кийин ысык суу менен жуунуп, тамактанып, мейманканада эс алдык, биздин күн жумшак матрацта аяктады. Эртең менен бизди Мексикага алып барчу Río y Montaña Expediciones компаниясынын жүк ташуучу унаа менен Креелден кетүүгө даярдык. Кайра кайтып келе жатканда, мен өз оюмду чогултуп, ошол окуялардын бардыгы менин бир нерсени өзгөрткөнүн түшүнүүгө көп убакыт алдым; Мага күнүмдүк нерселердин, бизди курчап турган нерселердин баркын жана улуулугун үйрөткөн адамдар жана жерлер менен тааныштым, суктанганга убактыбыз сейрек кездешет.
Булак: Белгисиз Мексика № 219 / май 1995-жыл
